گاز تخم مرغ فاسد می تواند به محافظت از بیماران دیابتی در برابر عوارض قلبی عروقی کمک کند

1سپتامبر 2016- نتیجه ی تحقیقات پژوهشگران دانشکده ی پزشکی دانشگاه اکسترنشان می دهد که گاز تخم مرغ فاسد که قبلا به دلیل کیفیت مضر آن شناخته شده بود، می تواند عوارض قلبی و عروقی را در افراد مبتلا به دیابت بهبود بخشد.

این پژوهش می تواند راه را برای درمان های جدیدی برای برخی از رایج ترین عوارض مرتبط با ابتلا به دیابت هموار کند. مشکلات قلبی یک علل شایع مرگ و ناتوانی در افراد مبتلا به دیابت است و انتظار می رود با افزایش نرخ چاقی، نرخ بروز بیماریهای قلبی افزایش یابد.

تحقیقات آزمایشگاهی منتشر شده در Pharmacological Research نتایج امیدوار کننده ای را از داروهای جدیدی که بطور انتخابی مقادیر کوچکی از گاز متعفن سولفید هیدروژن را در داخل سلول های رگ های خونی هدف قرار می دهد، ارائه داده است. تحقیقات نشان می دهد که داروهای AP39  و   AP123 می توانند از تاثیر مخرب افزایش قند خون (گلوکز) بر سلول های اندوتلیال جلوگیری کند، سلول های اندوتلیال رگ های خونی را مفروش می کنند و سطحی را برای تنظیم مبادلات مواد مانند اکسیژن و متابولیتهای مواد غذایی بین خون و بافتهای اطراف تشکیل می دهند.

افراد مبتلا به دیابت با مقادیر بیش از حدی از گلوکز در خون خود (هیپرگلیسمی) مواجه هستند. در این شرایط میتوکندریها که "موتور خانه ی" سلول هستند و به طور معمول در تنظیم تولید انرژی و استفاده از آن در داخل سلول بطور دقیق عمل می کنند، دچار نشت شده و ناکارآمد می شوند و پس از آن به تولید متابولیت های بسیار سمی اکسیژن (رادیکالهای آزاد) می پردازند. نتیجه ی تولید این مواد سمی  بر میتوکندریها در سلول های اندوتلیال، تخریب عروق خونی در گردش خون و قلب است. این تخریب می تواند به اندام ها که برای عملکرد خود به خون نیاز دارند، آسیب وارد نماید و به طور بالقوه منجر به بیماری های کلیوی و یا رتینوپاتی شوند. رتینوپاتی علت اصلی نابینایی در افراد دیابتی است و بیماری های کلیوی، می توانند تا یک سوم از افراد مبتلا به دیابت را تحت تاثیر قرار دهد.

در پژوهش اخیر محققان با استفاده از سلول های اندوتلیال جدا شده از عروق خونی کوچک در مغز موشها نشان دادند که با فرستادن مقادیر بسیار کم سولفید هیدروژن به داخل میتوکندریها در داخل سلول با استفاده ازداروهای  AP39یاAP123 ، بهره وری میتوکندریها ترمیم شده و از تولید رادیکال های آزاد ناشی از هایپرگلیسمی ممانعت می شود. این گروه دریافتند که اثرات این داروها بمدت طولانی باقی می ماند، بنابراین از این داروها می توان برای درمان مشکلات قلبی و عوارض عروقی که در قلب، کلیه و چشم افراد مبتلا به دیابت رخ می دهد، استفاده نمود.

پرفسور متیو وایتمن، از دانشکده پزشکی دانشگاه اکستر و سرپرست این تحقیقات، گفت: ما در حال جمع آوری شواهد روز افزونی هستیم که نشان می دهد سولفید هیدروژن می تواند طیف وسیعی از خواص درمانی را ، زمانی که به دقت در دوزهای بسیار کم و بصورتی بسیار هدفمند وارد بدن گردد، ایجاد نماید. میتوکندریها حتی می توانند خود سولفید هیدروژن تولید و از آن به عنوان سوخت برای حفظ بهره وری متابولیسم بدن استفاده کنند. هنگامی که این سوخت از دست می رود، میتوکندریها، سلول ها، عروق خونی و بافت ها دچار آسیب می شوند. ما قبلا نشان دادیم که جایگزین نمودن سولفید هیدروژن از دست رفته با داروی  AP39، آسیبهای ایجاد شده در اثر ایست قلبی، فشار خون بالا و نارسایی کلیه را معکوس می کند و در این مطالعه دارویAP123 به مجموعه ی داروهای جدید امیدوار کننده ی ما برای درمان عوارض دیابت افزوده شد.

بنظر مضحک می رسد که چنین ماده ی متعفنی دارای این منافع باشد، اما تقریبا هر سلول بدن ما این ماده را تولید می کند و به مقادیر بسیار ناچیزی از سولفید هیدروژن پاسخ می دهد و ما حداقل سه مسیر مجزا برای ساخت این گاز در مقادیر بسیار کم در بدن خود داریم، بنابراین سولفید هیدروژن باید ماده ی بسیار مهمی باشد. ما در حال حاضر باید به این تحقیقات با استفاده از این یافته ها در انسان ادامه دهیم.

منبع و سایت:

Pharmacological Research, 2016; DOI: 10.1016/j.phrs.2016.08.019

www.sciencedaily.com/releases/2016/09/160901102217.htm